Για την Lorde έχω μία σπέσιαλ θέση στην καρδιά μου και το Melodrama συγκεκριμένα δεσπόζει στον εσωτερικό μου θρόνο from day one.
Fluorescent. Έχει υπάρξει πιο όμορφη λέξη για τις πρώτες «ενήλικες» εμπειρίες; Σκέφτομαι μία πολύ φωτεινή και ηλεκτρισμένη λάμψη που στην πραγματικότητα είναι απλά η πρωτόγνωρη αίσθηση της δυνατότητας. Παρόλα αυτά, κατανοούσες ακόμα και τότε ότι είναι πολύ όμορφο για να κρατήσει αυτό το συναίσθημα. Το buzz του χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να διατηρήσει αυτή τη χημεία. Η 20χρονη – επί του Melodrama εποχή – Lorde μας ξεναγεί σε ακριβώς αυτή την κατάσταση (γιατί δεν μας έφτανε η μία φορά που τη φάγαμε τη σφαλιάρα μας, έπρεπε να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο, oh us, little mazochists.) Στην αποχώρηση - με έναν graceful δε τρόπο - από τα εφηβικά χρόνια.
You asked if I was feeling it, I’m psycho high, know you won’t remember in the morning when I speak my mind. Lights are on and they’ve gone home, but who am I? Oh, how fast the evening passes, cleaning up the champagne glasses. And the terror, and the horror when we wonder why we bother...
Υπάρχει λοιπόν η στιγμή που εμφανίζεις την πρώτη ευφορία της νεαρής, ενηλικιωμένης γυναίκας. Την ίδια ακριβώς στιγμή, γνωρίζεις ότι αυτή είναι η κατάσταση που αποτελεί έναν φετιχισμό των ενηλίκων. Νοιώστε την. Για να γίνω πιο σαφής: Προσπαθήστε να καταλάβετε τη διαρκώς μεταβαλλόμενη φυσιολογία σας, αγαπήστε την και στη συνέχεια φανταστείτε να έχετε από πάνω σας κάποιον να επιμένει ότι δεν είναι δική σας για να την προστατεύσετε.
Και στο μεταξύ οι βασανιστικές σκέψεις αισθάνονται ατελείωτες. Γιατί ενώ είναι φρικτό να είσαι έφηβη κοπέλα που δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη από την κοινωνία, είναι ακόμα χειρότερο να είσαι νεαρή γυναίκα που δεν είναι σίγουρη τι να κάνει με την αυτονομία που την απειλεί.
Σε ένα άλμπουμ λοιπόν γεμάτο κατάλληλους στίχους, όταν η Lorde ταλαντεύεται μόνη της, αναρωτώμενη αν είναι υπερβολικά περίπλοκος άνθρωπος για να αξίζει την αγάπη, είναι ένα πραγματικά σπαραξικάρδιο αλλά και άβολα γνώριμο συναίσθημα. Το “πάρτυ” της έχει χάπια, φορέματα ζαρωμένα στο πάτωμα και φυσικά τη βλασφημία και το χιούμορ που θέλουμε. Το θάρρος δηλαδή που χρειαζόμαστε όλοι, όχι μόνο για να αναγνωρίσουμε τις υπερβολικά συναισθηματικές συσπάσεις μας, αλλά για να τους κλείσουμε το μάτι αποκαλώντας το όλο θέμα ένα ‘Melodrama’.
They say, “You're a little much for me, you're a liability.” So they pull back, make other plans, I understand, I'm a liability. Get you wild, make you leave, I'm a little much for everyone.
Over & Out!
Α, και πραγματικά βρε παιδιά μου, να λαμβάνετε τον κόσμο στα σοβαρά. Πολλές φορές σας ζητάει βοήθεια ή και έχει κάτι να σας πει που σας αφορά. Be kind to one another!